lunes, 15 de diciembre de 2014
sábado, 15 de noviembre de 2014
Nova xornal
Un equipo de científicos europeos desenvolveu un sistema para teleconferencias que aumenta exponencialmente o realismo destes encontros. Utilizando tecnoloxías pertencentes á realidade virtual inmersiva, os investigadores conseguiron simular a sensación de estar noutro lugar.
As conexións de son ruidosas e as cámaras web desenfocadas son cousa do pasado, pois a tecnoloxía de videoconferencia deu un gran salto cualitativo. A combinación de robótica, vídeo e numerosos sensores e tecnoloxías de visualización realizada por un equipo de científicos europeos permitiu que sexa posible 'teletransportarse' virtualmente a espazos no outro extremo do planeta. Pode soar a ciencia?ficción, pero este método novo permite que as sensacións sexan as de estar presente alén.
Ser mestre hoxe en día
Xeralmente, ao mestre véselle como a persoa encargada de atender un grupo de estudantes e de brindarlle os ensinos necesarios dependendo do grao escolar que estea a impartir; pero esta tarefa, non é tan sinxela como parece.
Para impartir clases, o mestre debe contar con moitas características fundamentais para o ensino, primordialmente a linguaxe. A linguaxe é ese instrumento do que se vale o home para dar a coñecer aos demais a maneira en que interpreta todo o que está á súa ao redor, así como as súas ideas e opinións, é o medio máis idóneo para transmitir a cultura dos pobos como o son os seus coñecementos, valores, costumes, tradicións, descubrimentos, avances, etc.
O mestre, debe ser capaz de ensinar gran parte dos coñecementos a través da linguaxe falada, xerando un sistema de comunicación dentro da aula que permita tanto a adquisición como a análise dos coñecementos. Non debemos esquecer que dentro dun salón de clase, quen máis fala é o mestre, por iso a importancia de que o seu ton de voz sexa adecuado e entendible para os seus alumnos e o contexto en que labora. Debe ser a ponte de conexión entre o alumno e os coñecementos.
Dentro do seu labor docente o mestre atópase nunha constante reflexión sobre o seu traballo, analiza o que funciono e o que non dentro dá cada unha das súas clases así como as razóns diso, é unha actividade de autocrítica que permite identificar ata que punto hai que deixalo libres ou brindarlles apoio, que tipo de actividades favorecen máis a súa aprendizaxe, que lles agrada ou desagrada, que tan tolerante se pode ser con eles, entre outros moitos aspectos. Todo o anterior dános a oportunidade de mellorar a práctica docente e facela máis efectiva, xerando con iso mellores relacións dentro do salón de clases e mellores resultados académicos.
Despois de realizar algunhas investigacións en 1977, Flanders expresaba que os profesores din aos alumnos o que teñen que facer, como facelo, cando han de empezar, cando han de concluír e se o que fixeron está ben ou mal. Se analizamos ben esta idea, darémonos conta de que aínda hoxe se segue traballando desta maneira, pero algunha vez puxémonos a pensar que hai detrás de todo iso, ao facer esta pregunta refírome en si a saber que é o que un mestre debe facer antes de chegar a impartir unha clase.
Poucas son as persoas que se fan esta pregunta e quizá sexamos unicamente os mestres ou as persoas que se moven neste medio, quen a podamos responder máis atinadamente tomando como basee nosa propia experiencia. Moita xente non se dá conta de que para poder explicar un tema, é necesario, coñecelo, estudalo e analizalo antes de pararse enfronte a ensinalo; para poder dicirlle aos alumnos que facer e como facelo requírese dunha análise do grupo en todos os seus aspectos para facer así, a elección adecuada das actividades que propiciasen un mellor coñecemento; para poder indicar cando empezar e cando acabar determinada actividade, necesitamos seleccionar o momento preciso dentro da clase no que os alumnos estean listos para o devandito traballo e por último, para decidir se un traballo realizado polos alumnos está ben ou está mal, necesitamos pornos nos seus zapatos, baixarnos ao seu nivel para poder identificar que tanto aprendeu do que ensinamos e se se lograron cubrir tanto as expectativas do alumno como as do mestre. O ser mestre implica moitas responsabilidades, debe planear as súas clases, actualizarse profesionalmente, revisar tarefas e traballos, realizar avaliacións, asignar cualificacións, preparar e participar en eventos cívicos e culturais da escola, coidar a súa imaxe ante a sociedade, etc. E debe darse o tempo para iso, e se non alcanza a cubrir todo isto no seu horario de traballo, vese na necesidade de levar o resto a casa se é que en realidade desexa ter o maior tempo efectivo de clase.
É unha das profesións, creo eu, que está condenada absorber parte do noso tempo libre, non é raro escoitar que un mestre elaborou o seu planeación en casa, que reviso os exames, que asignou cualificacións, que elaborou material didáctico, que fixo isto ou aquilo; con todo, facémolo con moito gusto, é unha profesión que nos deixa grandes satisfaccións e experiencias de vida. Non nos importa dar todo ese tempo que poderiamos utilizar para nós se é que servirá para a formación dun neno ou un mozo, se é que axudará a brindarlles as ferramentas necesarias para adaptarse e vivir dentro da súa sociedade, se é que contribuirá a que teñan un mellor nivel de vida, se é que servirá para lograr pór en cada unha das súas caras un sorriso ao dicir xa lle entendín ou ao pronunciar, hoxe aprendín algún novo, porque aínda que non o crean, esa é nosa mellor recompensa.
Bibliografía:
martes, 11 de noviembre de 2014
Noticia: A 333 km/h con la bicicleta más rápida del mundo
AGENCIA ATLAS Impulsada por un cohete bajo el sillín, esta es la bicicleta más rápida del mundo. Y al manillar, el ciclista más temerario: François Gissy que confiesa estar un poco loco. Este francés acaba de batir un récord de velocidad. Ha llegado a 333 kilómetros por hora dejando atrás un Ferrari y sin pedalear.
Aunque su bici tiene trampa. Diseñada por un ingeniero suizo amigo del ciclista, la bicicleta lleva un cohete y tres motores. Sólo así es posible superar los 333 kilómetros por hora en sólo 4,8 segundos. Una proeza que en el anterior intento de Gissy acabó en accidente. Ahora, superado el récord, este francés presume de hazaña.
Aquí puedes ver un vídeo:
Fuente:
14 de noviembre: Día Mundial de la Diabetis
martes, 14 de octubre de 2014
martes, 7 de octubre de 2014
lunes, 6 de octubre de 2014
miércoles, 1 de octubre de 2014
martes, 16 de septiembre de 2014
domingo, 6 de julio de 2014
sábado, 5 de julio de 2014
Suscribirse a:
Entradas
(
Atom
)